'Fuck'. Jims gezicht wordt van onder verlicht door zijn telefoon. 'Mijn telefoon ligt eruit en ik heb zelfs geen bereik meer. Midden in New-York, dat geloof je toch niet?' 'Serieus?' Vraagt Abby. 'Ik heb nog nooit van mijn leven geen bereik gehad!' Emilia blijft staan in het midden van de kamer. Ze kan het donker voelen. Vanaf alle kanten duwt het zachtjes tegen haar vel, ze ademt het in. 'Dit kan toch niet lang duren?' Vraagt Emila met een rare, onzekere stem. 'Precies,' zegt Jim. 'Dit is New York'. 'Wat bedoel je daarmee?' vraagt Emila dan. Want ook zijn stem klonk raar.
(Naar: Anna Woltz, Honderd uur nacht)