…
[1] Het gaat opeens snel met de gewezen hond. De ontdekking dat de doorsnee hond wel wat kan beginnen met wijzende vingers, armen of ogen is van recente datum. En nu komt daar een nuancering bij: honden blijken de wijzende mens kritisch te bekijken, met een persoonlijk kwaliteitsoordeel over de richtinggever. Japanse onderzoekers tonen dat met een onderzoek aan.
[2] Honden volgen graag zwijgende aanwijzingen op naar verborgen, waardevolle dingen in een hondenleven – inderdaad hapjes. Maar als een aanwijzer er een rommeltje van maakt, bijvoorbeeld met verkeerd gebleken gebaren, wordt hij door hen snel en consequent genegeerd. Dan kiezen de viervoeters zelfstandig waar ze moeten zoeken om iets lekkers te vinden.
[3] Honden wijzen zelf trouwens ook; domme baasjes die vergeten lijken te zijn dat er iets lekkers op het aanrecht staat, of dat een bepaalde wandelrichting leuker is, wijzen daarop. Desnoods herhaaldelijk, met de ogen.
Naar: NRC, 26 februari 2015