0 Introductie + poëzie

• Nederlands
• Middelbare school
• vwo
• Leerjaar 6

Introductie V6

Nederlands

Marlon Lenstra-Wiekamp

Aanwezig op: maandag, dinsdag en donderdag

Te bereiken via Som

Lesdoelen:

- Je weet wat de werkwijze is bij Nederlands

- Je leert het programma van V6 kennen

Programma:

- Jaarplanning en werklessen bespreken

- Oefenen met poezie en verhaalanalyse

Werklessen

- 2 per week

- wees op tijd met het inplannen

- bij groepswerk als groepje samenwerken

- eigen verantwoordelijkheid

- ook bij ziekte inschrijven

Samenwerken

- randzaken zijn in orde

- wees actief en kritisch

- help van, luister naar en leer met elkaar

PTA V6

Studiewijzer P1

Module 1 - Literatuurgeschiedenis Twintigste eeuw

Module 2 - Poëzie en verhaalanalyse

Joost Zwagerman

“…zag jij misschien dat ik naar jou,

dat ik je zag en dat ik zag hoe jij

naar mij te kijken zoals ik naar jou

en dat ik hoe dat heet zo steels,

zo en passant en ook zo zijdelings -

dat ik je net zo lang bekeek tot ik

naar je staarde en dat ik staren bleef.

Ik zag je toen en ik wist in te zien

dat in mijn leven zoveel is gezien

zonder dat ik het ooit eerder zag:

dat kijken zoveel liefs vermag.”

Durf jij - Ilja Leonard Pfeijffer en Ellen ten Damme

Als ik de dorst drink van het wachten

en de tijd slik die jij morst,

als ik de lange lege nachten

leer begraven in mijn borst,

als ik de honger leer verbijten

van jouw veel te verre mond,

als ik de dagen stil zal slijten

die door zwijgen zijn verstomd,

durf jij me dan te zeggen dat je komt?

Rijm

Parallellisme

Antithese (tegenstelling)

Metrum (regelmaat van klemtonen)

De idioot in het bad - M. Vasalis

Met opgetrokken schouders, toegeknepen ogen, 

Haast dravend en vaak hakend in de mat,

Lelijk en onbeholpen aan zusters arm gebogen,

Gaat elke week de idioot naar 't bad.

De damp die van het warme water slaat 

Maakt hem geruster : witte stoom… 

En bij elk kledingstuk, dat van hem afgaat, 

Bevangt hem meer en meer een oud vertrouwde droom.

De zuster laat hem in het water glijden, 

Hij vouwt zijn dunne armen op zijn borst, 

Hij zucht, als bij het lessen van zijn eerste dorst 

En om zijn mond gloort langzaam aan een groot verblijden.

Zijn zorgelijk gezicht is leeg en mooi geworden, 

Zijn dunne voeten staan rechtop als bleke bloemen, 

Zijn lange, bleke benen, die reeds licht verdorden 

Komen als berkenstammen door het groen opdoemen.

Hij is in dit groen water nog als ongeboren, 

Hij weet nog niet, dat sommige vruchten nimmer rijpen, 

Hij heeft de wijsheid van het lichaam niet verloren 

En hoeft de dingen van de geest niet te begrijpen.

En elke keer, dat hij uit 't bad gehaald wordt, 

En stevig met een handdoek drooggewreven 

En in zijn stijve, harde kleren wordt gesjord 

Stribbelt hij tegen en dan huilt hij even.

En elke week wordt hij opnieuw geboren 

En wreed gescheiden van het veilig water-leven, 

En elke week is hem het lot beschoren 

Opnieuw een bange idioot te zijn gebleven.

Volgende week:

Beeldspraak

In de les: 'Vroeger'