ICF

• Verpleging en verzorging
• MBO
• Studiejaar 1-3

ICF

International Classification of Functioning, Disability and Health

Planning periode

Week 4 (10 maart) ICF + diagnoses stellen

Week 5 (17 maart) ontwikkeldag, geen les en opdrachten tenzij je achterloopt als groep

Week 6 (24 maart) Doelen stellen, Interventies plannen, uitleg T2 opdracht

Week 7 (31 maart) Afwezig ivm reis Estland (Nanette of alternatief programma

Week 8 (7 april) Oefenen T2 verslag en casuistiek 

Week 9 (14 april) beoordeling van opdrachten

Planning

Bespreken oefenopdracht (klassikaal)

ICF intro

Portfolio vragen met ICF model

Portfolio vragen met PES formulering

Verwerkingsvragen module 3 hoofdstuk 2

Stellingen

Oefenopdracht O1

ICF

De ICF is een classificatie waarmee het mogelijk is het functioneren van de mens en de eventuele problemen die mensen daarbij ervaren te beschrijven. Bovendien kunnen de factoren die op dat functioneren van invloed zijn ook worden vastgelegd. 

Waarde van ICF

Mensen kunnen fysieke en psychische problemen ervaren die het dagelijks leven beïnvloeden. Factoren als pijn, beperkingen in mobiliteit en omgevingsfactoren kunnen ertoe leiden dat deze mensen niet meer goed voor zichzelf kunnen zorgen of hun dagelijks werk niet meer kunnen uitoefenen. Met de ICF kunnen zorgverleners aangeven wat het probleem is en waar de zorg of behandeling zich op richt.

Waarde van ICF

Zorgverleners gebruiken de ICF bij onder andere chronisch zieken, ouderen, mensen met een blijvende of tijdelijke stoornis, beperking of participatieprobleem. Een voorbeeld hiervan is het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) dat de ICF gebruikt om in kaart te brengen voor welk hulpmiddel of voor welke vorm van zorg een patiënt in aanmerking komt.​ 

Waarde van ICF

Daarnaast gebruiken bijvoorbeeld artsen in verpleeghuizen en paramedici de ICF voor het formuleren van verpleegkundige en paramedische diagnosen en behandeldoelen. Met de ICF kan zowel het probleem (negatief ) als het wel aanwezige functioneren (positief ) worden beschreven. De ICF biedt een standaardtaal en een schema voor de beschrijving van iemands functioneren vanuit drie verschillende perspectieven:

3 perspectieven

1.  De mens als organisme: voor het beschrijven van de functies, anatomische eigenschappen en stoornissen van onderdelen van het lichaam. Bijvoorbeeld: vermindering van het denkvermogen en het geheugen.

3 perspectieven

2. Het menselijk handelen: voor het beschrijven van wat iemand doet of (nog) zelf kan doen, welke activiteiten iemand uitvoert en welke beperkingen hierin zijn. Bijvoorbeeld of iemand nog zelfstandig kan schoonmaken.

3 perspectieven

3. Participatie: voor het beschrijven of iemand mee kan doen aan het maatschappelijk leven op alle terreinen, zijn of haar daadwerkelijke participatie en eventuele problemen hierin. Bijvoorbeeld: het deelnemen aan het verkeer.

Verpleegproblemen

Bekijk schema bijlage 1

Huiswerk

Zie studiehandleiding