Pietje, moet je plassen?

Thomas is zindelijk. Allang! 

Dus mag hij naar de Pietenschool. 

Daar heet iedereen Piet. 

Op de spannende eerste dag doet Pietje Thomas al gelijk mee met de andere Pietjes en leert een heleboel pietendingen. 

Maar moet hij dan niet even tussendoor naar de wc, vraagt de juf. 

Nee hoor! Dat bepaalt Pietje zelf wel...

"Kak. Poep. Pies. Kak. Poep. Pies!"

Thomas stampt over straat. Bij elke stap zegt hij iets vies.

"Kak. Poep. Pies. Kak. Poe ..."

"Ophouden, Thomas," zegt mama. "Of moet je naar de wc? Dan gaan we terug naar huis."

Thomas houdt zijn mond. Hij wil niet naar huis. 

Hij wil naar de Pietenschool. Vandaag is zijn eerste dag.

"Dag, Thomas," zegt juf. "Daar ben je eindelijk."

Thomas knikt. 

Hij kent deze school. 

Zijn zus gaat erheen.

Hij wilde er ook graag naartoe.

Maar dat mocht pas als hij vier jaar was én geen luier meer droeg. Zoals nu.

"Ik ga je Pietje noemen," zegt juf.

"Dat weet ik allang," zegt Thomas.

Op de Pietenschool heten alle kinderen Piet. 

Zij worden later het hulpje van Sinterklaas. 

Ook zijn zus heet hier Piet. Maar thuis niet. Daar heet ze Sophie.

Juf laat Pietje Thomas alles zien.

Waar het marsepeinmagazijn is en het speculaaslokaal.

Waar het speelgoedpakhuis is en de klimgymzaal.

Er is één plek die ze het allerbelangrijkst vindt.

Er staan twee letters op de deur, de W en de C.

"Wat denk je dat hier staat?" vraagt juf. 

"Waar zouden we zijn? Heb je enig idee?"

"Natuurlijk," zegt Pietje.

"Dat is de chocoladeletterkast.

Pietje vergist zich. 

Als juf de deur opendoet, ziet hij een wc. 

Met daarnaast een toren van rollen sinterklaaspapier.

"Die zijn om cadeautjes mee in te pakken," weet Pietje.

Maar juf zegt: "Het is wc-papier. 

Dat vind je nergens zo mooi als hier."

Pietjes groep zit vol andere Pietjes. 

Juf geeft ze allemaal een stukje deeg. Het voelt als klei.

"Je mag er kleine balletjes van draaien," legt juf uit.

Ze wil het voordoen, maar Pietje snapt het al.

"Keuteltjes," zegt hij.

"Inderdaad, daar lijken ze wel een beetje op," zegt juf. 

"Die gaan we straks bakken. Dan worden het pepernoten."

Bij de gymles helpen grote Pieten de kleine Pieten.

Want ze leren lastige dingen, zoals touwklimmen.

Dat  kan ik allang," zegt Pietje.

Hij klimt in een touw tot aan het plafond. 

Er is geen ander Pietje dat zo hoog durft.

"Dat is mijn broertje," zegt de zus van Pietje trots.

"Aha, dit is dus het broertje dat het nog steeds in z'n broek doet?" lacht een grote Piet.

Voorzichtig glijdt Pietje naar beneden. 

Met het touw tussen zijn benen.

"Goed joh," zegt zijn zus. 

Dan fluistert ze in Pietjes oor: "Is je broek nog schoon? 

Je stinkt een beetje." 

Pietje zegt: "Ik liet een scheetje."

Het is een drukke dag voor Pietje.

Hij bouwt een huis van speculaas, en verkleedt zich als Sinterklaas.

Hij maakt figuurtjes van marsepein, en speelt voor paard op het schoolplein.

Hij klimt als snelste steeds naar boven, hij haalt keutels uit de oven.

en drinkt water uit de kraan. Pietje doet van alles, 

behalve ... naar de wc gaan.

"Wat zit je toch te wiebelen, Pietje," zegt juf. "Moet je soms plassen?" 

"Nee hoor," zegt Pietje. 

Hij zit samen met andere Pietjes in de kring. Ze eten pepernoten en luisteren naar juf, 

die voorleest. 

Maar nu is juf gestopt met lezen. 

"Ga toch maar 

naar de wc," zegt ze. 

"Voor de zekerheid. 

En vergeet je handen 

niet te wassen."

Op de gang komt Pietje langs de kamer van Sinterklaas.

Pietje gluurt naar binnen.

Het is een deftige kamer met goudbehang.

Sinterklaas zit achter zijn bureau.

Hij bladert door een groot, dik boek.

"Is daar iemand?" vraagt hij.

Pietje schrikt.

"Ik ga naar de wc," zegt hij gauw.

"Goed zo, knul," roept Sint hem na.

Aan het eind van de schooldag huppelt Pietje naar de glijbaan, die vanaf het dak naar beneden gaat.

"Kak, poep, drol, mijn broek zit vol," zingt hij.

"Even wachten, Pietje," roept juf.

"Niet met een volle broek van de glijbaan gaan!"

Pietje luistert niet. Hij gaat zitten en roetsjt van de glijbaan. Naar zijn moeder, die op het schoolplein staat. 

Hij zingt opnieuw: "Kak, poep, drol, mijn broek zit vol."

"Een volle broek?" Mama is verbaasd.

"Wat jammer nou, Pietje Thomas!"

"Maar het is een cadeautje voor jou," zegt hij.

Uit zijn broekzak haalt Pietje een pakje.

"Dat lijkt wel wc-papier," zegt mama. 

Voorzichtig maakt ze het los.

"Er zit toch niks geks in? vraagt ze. "Het voelt warm."

"Het zijn pepernoten," verklapt Pietje. 

"Zelf gemaakt."

Mama lacht. "Die gaan we thuis opeten. Ga je mee?"

"Nee," zegt Pietje. "Eerst naar de wc. Ik moet HÉÉL nodig!"

UIT