Je leert een aantal aspecten van het veredelingsproces
Slide 2 - Slide
Paragraaf 20.1
Toepassing van stof van H19 (DNA) en H20 (Planten)
Lees zelf de paragraaf door en bestudeer de bijbehorende BINAS tabellen.
Vooral aandacht voor paragraaf Planten uit het lab en Oude en nieuwe rozensoorten
Slide 3 - Slide
Klassieke veredeling
Klassieke veredeling: planten met gunstige eigenschappen worden met elkaar gekruist en de eigenschappen van de nakomelingen worden bekeken – hopelijk beter dan de ouderplanten.
Slide 4 - Slide
Moderne veredeling
Met behulp van colchicine – verdubbeling DNA.
Vorming van trekdraden wordt verhinderd tijdens de mitose (non-disjunctie). Een cel met de dubbele hoeveelheid DNA ontstaat (tetraploïde cel). Die cel opkweken tot een plant.
Effect wisselt per soort
Slide 5 - Slide
Moderne veredeling
Genetische modificatie
Cisgene planten – extra allelen van dezelfde soort
Transgene planten – allelen van een andere soort
Met behulp van agrobacteriën
Slide 6 - Slide
Agrobacteriën voor genetische modificatie
Slide 7 - Slide
Slide 8 - Slide
Agrobacteriën voor genetische modificatie
Slide 9 - Slide
Agrobacterie
Bij normale infectie door agro bacterie wordt een plasmide door de bacterie in de plant gebracht, waarna een stukje van de plasmide (waarop de genen zitten die in de plant een ‘gezwel’ veroorzaken – het T-gebied) in het DNA van de gastheer wordt ingebouwd.
Slide 10 - Slide
Aangepaste plasmide
Met behulp van restrictie-enzymen wordt er een stuk uit het plasmide geknipt en een nieuw stuk er in geplaatst. Gewenst gen (groen) plus markergen (rood) om te bepalen of de infectie gelukt is.
Slide 11 - Slide
Restrictie-enzymen
Knippen DNA op bepaalde plaatsen met een bijzondere nucleïne volgorde. ‘Sticky ends’ aan beide stukken DNA zorgen ervoor dat het in te bouwen gen in het plasmide DNA wordt gebouwd.
Slide 12 - Slide
Restrictie-enzymen
Gebruik je hetzelfde restrictie-
enzym bij de plasmide als bij het
in te bouwen DNA dan passen de
'sticky ends' aan elkaar.
Slide 13 - Slide
Infectie met nieuwe plasmide
Ongedifferentieerde plantencellen worden besmet met de bacterie met de gemuteerde plasmide.
Het T-stuk van de plasmide wordt ingebouwd in het planten DNA en daarmee het gen wat je wilt inbouwen plus het markergen.
Slide 14 - Slide
Infectie met nieuwe plasmide
Alleen gemuteerde plantencellen zijn bestand tegen antibiotica (markergen).