Mevrouw Spaarleburg, 78 jaar oud, woont in een gelijkvloers appartement. Vier jaar terug is de man van mevrouw Spaarleburg gestorven. Haar gezondheid heeft een aanzienlijke invloed op haar dagelijks leven. Mevrouw Spaarleburg lijdt aan osteoporose, waardoor ze vatbaar is voor frequente botbreuken. Dit heeft geleid tot beperkingen in haar activiteiten van het dagelijks leven (ADL). Eenvoudige taken zoals lopen en zelfstandig opstaan uit een stoel worden uitdagingen, waardoor ze afhankelijk is van hulp.
Het fragiele evenwicht in haar gezondheid heeft niet alleen invloed op haar fysieke vermogen, maar ook op haar sociale leven. Mevrouw Spaarleburg vermijdt drukke plaatsen uit angst voor vallen en heeft daardoor beperkt contact met de buitenwereld. Dit isolement heeft emotionele gevolgen en draagt bij aan een gevoel van eenzaamheid.