De GROT van bruine BEER

• Taal
• Basisschool
• Groep 1,2

Op een dag wandelde Bruine Beer door het bos op zoek naar een fijne plaats om te slapen, toen hij een grot ontdekte.

De grot was donker, stoffig en precies groot genoeg voor een beer zoals hij.

"Heb ik even geluk," lachte Bruine Beer.

Hij trok er meteen in...

Maar waar hij het ook probeerde, de grot voelde gewoon niet als THUIS.

Toen probeerde hij berelekker te liggen IN HET MIDDEN van de grot ...

Die nacht probeerde hij berelekker te liggen aan de ENE KANT van de grot ...

Toen probeerde hij berelekker te liggen

 aan de andere kant van de grot ...

Bruine Beer ging maar weer wandelen.

Aan de rand van het bos ontdekte hij iets heel bijzonders.

Mensen hadden ook grotten!

De mensengrotten waren donker en stoffig, net zoals die van Beer.

Maar ze waren niet leeg.

Ze stonden vol met SPULLEN!

Er lagen spullen op de vloer.

Er stonden spullen op planken.

Er zaten spullen in dozen.

"Ik heb ook spullen nodig," 

zei Bruine Beer.

"Dan is mijn grot PERFECT!"

Dus Beer besloot om wat SPULLEN 

mee te nemen.

Er waren heel wat spullen om uit te kiezen,

maar het mooiste vond Beer:

spullen met WIELEN,

spullen met HANDVATTEN,

en spullen in DOZEN.

Ik hou van spullen verzamelen," zei Bruine Beer. "Ik ga net zolang door tot alle gaatjes

in mijn grot gevuld zijn!"

In het bos spraken alle andere beren over de grot van Bruine Beer. Zijn vrienden kwamen langs en vroegen: "Mogen we binnenkomen?"

"Het spijt me," zei Bruine Beer. "Er kan niemand meer bij in mijn grot, het staat vol met spullen."

Al snel was er niet eens meer plek om te liggen 

of te krabben of één van die andere dingen te doen die Bruine Beer juist berelekker vond om te doen.

"Oh help!" riep Bruine Beer 

toen hij bijna over doos

nummer 79 struikelde.

Even later kwamen de vrienden van Bruine Beer weer langs.

"Ga je mee vissen?" vroegen ze.

"Zonder jou is er niets aan!"

"Het spijt me verschrikkelijk," 

zei Bruine Beer terwijl hij ondersteboven over zijn SPULLEN heen tuimelde. 

"Maar ik zit nogal ..."

De vrienden van Bruine Beer probeerden hem er aan de ENE KANT uit te trekken ...

Toen probeerden ze hem eruit te trekken vanuit HET MIDDEN ...

Daarna probeerden ze hem eruit te trekken vanaf de ANDERE KANT ...

Totdat hij PLOP, eindelijk losschoot.

Bruine Beer en zijn vrienden besloten dat het tijd was om alle SPULLEN terug te brengen naar de mensen.

Eindelijk was de grot verlost van alle SPULLEN.

Met zijn vrienden naast zich 

probeerde Bruine Beer 

bere-lekker te liggen.

En het lukte meteen.

En voor de allereerste keer, voelde zijn grot als THUIS.