naamwoordelijk gezegde + zww/kww/hww

• Nederlands
• Middelbare school
• havo
• Leerjaar 2

Werkwoorden (zww/kww/hww)

+ herhaling werkwoordelijk en naamwoordelijk gezegde

Wat houdt het werkwoordelijk gezegde in?

1. persoonsvorm
2. persoonsvorm + onderwerp
3. persoonsvorm + voltooid deelwoord
4. alle werkwoorden uit de zin

Wat houdt het naamwoordelijk gezegde in?

1. koppelwerkwoord (+ andere werkwoorden)+ naamwoordelijk deel
2. koppelwerkwoord
3. alle werkwoorden in de zin

Noem de koppelwerkwoorden

De baby wordt groot.

1. werkwoordelijk gezegde
2. naamwoordelijk gezegde

Het jongetje loopt naar school.

1. werkwoordelijk gezegde
2. naamwoordelijk gezegde

Het gebouw wordt afgebroken.

1. werkwoordelijk gezegde
2. naamwoordelijk gezegde

Mijn vriend wordt leraar.

1. werkwoordelijk gezegde
2. naamwoordelijk gezegde

Mijn zus is vervelend.

1. werkwoordelijk gezegde
2. naamwoordelijk gezegde

Een naamwoordelijk gezegde bevat altijd een koppelwerkwoord

1. juist
2. onjuist

Welk gezegde?
Zijn vriend was gisteren ineens ziek geworden.

1. Werkwoordelijk gezegde
2. Naamwoordelijk gezegde

Waarin verschilt een naamwoordelijk van een werkwoordelijk gezegde?

Naamwoordelijk gezegde

Bestaat uit 2 delen: 

1. Werkwoordelijk deel: alle werkwoorden (waaronder een koppelwerkwoord) 

2. Naamwoordelijk deel: zelfstandig/bijvoeglijk naamwoord

Let op!

Mijn vader is op zijn studeerkamer.

pv = is

o = mijn vader

bwb = op zijn studeerkamer (waar?)

"Wie of wat is mijn vader?" = geen antwoord. Is = geen koppelwerkwoord

Deze zin heeft dus geen naamwoordelijk gezegde. Een naamwoordelijk gezegde geeft een toestand of eigenschap van het onderwerp aan.

Jongens kunnen harder lopen dan meisjes.

1. Deze zin heeft een werkwoordelijk gezegde.
2. Deze zin heeft een naamwoordelijk gezegde.

Een naamwoordelijk gezegde heeft altijd een lijdend voorwerp.
Juist of onjuist?

1. Juist
2. Onjuist

Wat is het naamwoordelijk gezegde in de volgende zin:
De afwas blijft vervelend.

1. Blijft
2. afwas blijft
3. afwas blijft vervelend
4. Blijft vervelend

ZWW, HWW, KWW

3 verschillende werkwoorden

• zww = zelfstandig werkwoord
• kww = koppelwerkwoord
  
• hww = hulpwerkwoord

Zelfstandig Werkwoord (ZWW)

Een zelfstandig werkwoord zegt wat iets of iemand doet (blaffen, lezen, schrijven, zwemmen, ontvangen, verliezen). Het heeft een heel duidelijke betekenis. 

Als een zin meerdere werkwoorden heeft,

staat het ZWW meestal achteraan.

Koppelwerkwoord (KWW)

Een koppelwerkwoord zegt wat iets of iemand is (zijn, worden, blijven, blijken, lijken, schijnen, heten, dunken, voorkomen). Het koppelwerkwoord (kww) koppelt een (tijdelijk) eigenschap aan het onderwerp. 

Het koppelwerkwoord, de andere werkwoorden in de zin en het nw.deel vormen samen het naamwoordelijk gezegde (ng). 

Hulpwerkwoord (HWW)

Alle werkwoorden die nu nog over zijn, zijn hulpwerkwoord.

Kenmerken:

• komen dus voor in zinnen met meer dan 1 werkwoord.
• helpen om het gezegde te maken.

Samengevat

1. Zoek het belangrijkste werkwoord.

2. Bepaal of dat een zww of een kww is.

3. Alle overige werkwoorden in de zin zijn hww.

Zij heeft haar fiets zelf GEREPAREERD.

1. HWW
2. ZWW
3. KWW

Zij HEEFT haar fiets zelf gerepareerd.

1. HWW
2. ZWW
3. KWW

Rieke is donderdag ziek GEWORDEN.

1. HWW
2. ZWW
3. KWW

Rieke IS donderdag ziek geworden.

1. HWW
2. ZWW
3. KWW

Alles begrepen

Mevrouw Witteveen zou wel eens grappig kunnen zijn.

zou =

kunnen =

zijn =

1. hww
2. kww
3. zww

1. hww
2. kww
3. zww

1. hww
2. kww
3. zww

1. hww
2. kww
3. zww