Klinisch redeneren MBO 3

• Verpleging en verzorging
• MBO
• Studiejaar 3

Klinisch redeneren

Extra herhaling

Paige Ouwens 

Waarom deze methode?

Door actief keuze te maken uit aandachtsgebieden --> casus in meerdere wegen laten zien --> voorkomen tunnelvisie 

Beargumenteren van keuzen --> kennis ontwikkelen en koppelen aan praktijk    

Wat is klinisch redeneren?

1. Inschattingsvermogen als zorgverlener
2. Bepalen wat er moet gebeuren 
3. Hoe meer je weet --> hoe meer je kan bedenken wat patiënt nodig heeft 
4. Risico's vroegtijdig opsporen 

Klinisch redeneren is een proces waarbij we op elk moment actief nadenken over de problemen en oplossingen van een zorgvrager en zijn omgeving die betrekking hebben op ziekte en gezondheid.

Interventies

Vanuit het klinisch redeneren zet je interventies in

Voorbeeld: 

Je geeft aan meneer Krabbendam diclofenac, omdat hij pijn heeft na zijn heupoperatie. Na enkele uren heeft meneer Krabbendam last van zijn maag en pijn achter zijn borstbeen. Je overlegt met de arts of het zinvol is om omeprazol (een zuurremmend medicijn) aan meneer Krabbendam te geven.

Welke fouten kun je maken tijdens klinisch redeneren?

Fouten klinisch redeneren

Verankering: de neiging om je al vroeg vast te klampen aan bepaalde vastgeroeste denkbeelden

Vooringenomenheid: wanneer een bepaalde aanname gevormd wordt door vooroordelen

Zoeken naar bevestiging: de neiging om alleen naar informatie te zoeken die jouw eigen idee ondersteunt.

Focus op één aandoening: wanneer je ervan overtuigd bent dat de zorgvrager een bepaalde aandoening heeft. 

Denken dat de zorgvrager de klachten verzint: dit komt vaak voor bij zorgvragers die veel klagen en bij wie niet vaak iets lichamelijks wordt gevonden.

Zelfoverschatting: je vertrouwt te veel op je eigen mening in plaats van op andere informatie.

Vroegtijdig stoppen: je gaat ervan uit dat je achter de waarheid bent gekomen.

Classificatie systemen

Classificatie systemen bij KR

NANDA 

NIC/NOC

PES

OMAHA system

1. Verzamel en onderzoek gegevens.
   
2. Stel het aandachtsgebied vast.
   
3. Meet de stand van zaken per gebied (aanvang zorg).
   
4. Plan en voer de actie uit.
   
5. Meet de stand van zaken tussentijds/bij einde zorg.
   
6. Evalueer op elk gebied.

Redeneerhulpen

Redeneer hulpen

SBAR

ABCDE

EWS

EMV

SIRS

AVPU

Aandachtsgebieden

1. het verkrijgen van een eerste snelle indruk;
   
2. gegevens overdragen;
   
3. de orgaansystemen;
   
4. klinisch beleid;
   
5. ethiek;
   
6. psychosociale problematiek;
   
7. hypothesevorming.

Meneer De Zwart is 67 jaar en ligt op bed. Je wordt bij hem geroepen omdat hij ineens hoofdpijn kreeg en bijna flauwviel toen hij probeerde op te staan. 

Wat doe je in het geval van de casus?

1. Niks, hij ligt rustig in bed
2. De arts bellen en d.m.v. SBAR overdragen
3. Ik geef hem paracetamol tegen de hoofdpijn
4. Ik probeer hem gerust te stellen en ga daarna verder met mijn werkzaamheden

Buikpijn is een ingangsklacht waarbij veel verschillende oorzaken een rol kunnen spelen. Op basis van de vragen die je stelt, kun je een idee krijgen van welke oorzaken waarschijnlijk zijn en welke minder waarschijnlijk.

Welke vragen stel je aan de zorgvrager?

Je bent betrokken bij de behandeling van Celine Harteveld, 16 jaar. Zij komt uit een strenggelovig gezin. Celine lijdt aan een ernstige vorm van bloedarmoede en heeft bloedtransfusies nodig om te overleven. Volgens de geloofsovertuiging van haar ouders mag ze echter geen bloedproducten toegediend krijgen. Celine weet zelf niet zeker of zij dit wel of niet wil. De artsen overwegen om Celine ’s nachts toch bloed te geven, zonder dat de ouders het weten

Ethiek en klinisch redeneren

Niet te leren

Eigen morele kompas 

Behandelcodes (bijvoorbeeld een niet-reanimerencode)

Behandelprotocollen (bijvoorbeeld een orgaandonatieprotocol)

Vragen???

Next time....

Klinisch redeneren zenuwstelsel & immuunsysteem