Les 2 H1 Lezen do 3e uur 9-9-21 klas 1hv1

• Nederlands
• Middelbare school
• havo, vwo
• Leerjaar 1

Welkom! Klas 1HV1

3e uur NE

9-9-2021

Les 2  

H1 Lezen 

Het onderwerp van een tekst

Voorleestijd!

Zomerwoud van Linda Dielenmans

‘Ik ga me liever eerst wassen, als je het niet erg vindt,’ verontschuldigde ze zich. ‘Daarna kom ik je opzoeken. Dat beloof ik.’ De vrouw zuchtte. ‘Natuurlijk, kind. Ik wacht op je.’ Met een laatste lachje naar Alja draaide ze zich om en wuifde naar

de mannen in de kano die zich weer op het vissen hadden gericht. Ze wenkten haar, alsof ze maar naar de boot toe moest komen zwemmen. Ilma stond met haar speer al tot haar knieën in het water toen de mannen hard moesten lachen en

de kano naar de waterkant manoeuvreerden. Alja keek haar nog even na, maar liep toen vlug de andere kant op. Ze was zich zo bewust van haar geur en hoe ze eruit moest zien, dat ze besloot niet dicht bij het kamp het water in te duiken, maar verder weg, waar de rivier het diepste punt van het dal uitsleet. Het was eigenlijk niet toegestaan om stroomopwaarts van het kamp te baden, maar er was daar een heel fijn stukje stilstaand water, van de ergste stroming afgeschermd door een rij keien. Voor één keer zou het geen kwaad kunnen. En het lopen zal mijn hoofd leegmaken, dacht ze bij zichzelf en ze probeerde zo onopvallend mogelijk de mensen achter zich te laten. 

Al snel verdwenen de geluiden van het kamp en ontspande ze zich wat meer. Het licht werd gedimd door de diepgroene bladeren aan de oude dikke eiken en haar voetstappen waren nauwelijks te horen op de zachte bosgrond. Ze bewoog zich als een jager, altijd om zich heen kijkend en zich bewust van het bos met alles wat erin leefde, zo min mogelijk geluid makend terwijl ze door de lage struiken en zachte varens liep. Ze lette op de zomerbries en waar die vandaan kwam, zodat ze met haar mensengeur niet de jacht voor de groep zou verpesten. Alja wist waar ze vandaag zouden zijn, en als de dieren haar roken zou ze die allemaal

uit het jachtgebied verjagen. Wat zouden ze kwaad zijn bij thuiskomst! Een scheve lach verscheen op haar gezicht terwijl ze dacht aan tierende oudere jagers, die aan zichzelf zouden twijfelen, maar om dat te verbergen de hele avond

anderen de schuld zouden geven. Wat een spektakel zou dat zijn… Maar ze weerstond de verleiding om het hele gebied leeg te laten lopen en was voorzichtig.

Vogels floten boven haar hoofd, en sommige stootten waarschuwingskreten uit om Alja te laten weten dat ze deze keer hun nesten niet leeg zou kunnen roven. Op de kleine zonnige plekjes van het woud vond Alja bosaardbeien, maar hoewel

ze heerlijk zoet waren, stilden ze haar honger niet. Ze had er spijt van dat ze geen gerookte vis had meegenomen uit het kamp. Door de ontmoeting met Ilma was ze haar honger helemaal vergeten. Misschien kon ze met een beetje geluk straks

zelf een vis vangen terwijl ze haar bad nam.

Boven haar hoofd ruisten de bladeren zacht terwijl het geluid van de stromende rivier steeds sterker werd. De bomen stonden hier wat verder uit elkaar en meer licht kon tot de grond doordringen, waardoor hier veel meer kleinere planten

en struiken groeiden. De bloemen, die hier en daar wel kleurige vlammen leken in een groene zee, verspreidden een fijne zoete geur. Alja ademde diep in en zuchtte. Ze hield van de zomer.

De rivier kwam langzaam in zicht, terwijl Alja uit gewoonte van boom naar boom bewoog om zo lang mogelijk beschut te zijn. De schuine rotswand met zijn sprietige begroeiing aan de andere kant van de rivier ving nog net het zonlicht van de late ochtend op. Alja verheugde zich er nu al op om straks met haar koude, natte lijf tegen de warme stenen aan te gaan liggen. 

Ze was zich al bijna aan het uitkleden toen een plotselinge plons net buiten haar gezichtsveld haar liet schrikken. Stokstijf bleef ze staan en luisterde. Weer een plons en gespetter. Een mensenstem. Er klonken woorden, maar ze herkende ze

niet. Alleen een kleine grijze rotspartij hield de bocht van de rivier voor haar verborgen. Op haar hurken bewoog ze naar de rotsen en legde zich met haar rug plat tegen de koele, beschaduwde steen.

Het gespetter werd onregelmatiger en de woorden klonken steeds kwader. Alja moest kijken. Ze móest zien wie dit geluid veroorzaakte. Met luid kloppend hart keek ze voorzichtig om de rotsen heen. Een donkere man! Snel draaide ze haar hoofd weer terug, zwaar ademend. De zwarte mensen uit haar visioen! Behoedzaam keek ze nog een keer om de rotsen. Het was helemaal geen donkere man, zag ze nu. Het was een jongen, met zwarte haren en een bruine huid. Zijn bovenlijf was onbedekt, en hij stond met zijn broek opgerold tot aan zijn

knieën in de rivier. Steeds weer stak hij twee armen in het water, om dan boos te kijken als zijn handen leeg naar boven kwamen. Toen waadde hij naar een plekje verderop en probeerde hetzelfde weer

Alja snapte niet precies wat hij aan het doen was, maar ze werd steeds nieuwsgieriger. Ze draaide zich met haar buik naar de rotsen toe, schoof voorzichtig naar boven en ging met haar kin op haar handen liggen. Ze kon de jongen net zien,

maar wist zeker dat hij te druk bezig was om haar op te merken. Hij ging nog een  tijdje door met zijn geplons, maar gaf het uiteindelijk boos op, sloeg met zijn platte hand op het water en wilde de rivier uit gaan. Net toen hij met een been

de kant op wilde stappen, gleed zijn andere voet weg en viel hij achterover in het water. Alja proestte het uit van het lachen, maar sloeg snel haar hand voor haar mond en dook weg achter de rots. De jongen moest haar hebben gehoord. Hij

riep iets onverstaanbaars. Kon ze nog wegrennen?

Ze gleed naar beneden en keek nog een laatste keer om. Hij stond tegenover haar. Allebei slaakten ze een kreet van schrik en deinsden achteruit. Maar ze renden niet weg. De jongen keek haar aan met ogen zwart als de nacht. Uit zijn natte zwarte haren dropen dikke waterdruppels. Hij was bang, zag Alja. Maar ze moest er ook erg afschrikwekkend uitzien met de vage moddertekeningen nog op haar armen

en gezicht. En aan de manier waarop hij zijn gezicht half afwendde, kon ze opmaken dat ze niet erg lekker rook. Ze schaamde zich, maar wilde zich niet laten kennen. Ze was een jager! Trots en fel.

Lesdoelen

• Ik weet wat er wordt bedoeld met de planner;
• Ik weet wat Classroom is;
• Ik weet wat oriënterend lezen is;
• Ik weet wat ik moet doen om het onderwerp van de tekst te vinden;

Wat is het onderwerp van een tekst? Het onderwerp van een tekst...

1. ... vertelt in één of een paar woorden waar de tekst over gaat.
2. ... vertelt wat het belangrijkste van de tekst is.
3. ... vertelt wat iemand ergens van vindt.
4. ... vertelt wat waar of niet waar is.

Wat is oriënterend lezen?

1. Je bekijkt de tekst en je leest de eerste alinea.
2. Je leest de hele tekst.
3. Je bestudeert de tekst.
4. Je leest de hele tekst kritisch door.

Moet je de hele tekst lezen om het onderwerp te bepalen?

1. Ja
2. Nee

• titel
• illustraties
• tussenkopjes
• anders gedrukte woorden
• eerste alinea
• antwoord geven op vraag "Waar gaat de tekst over?¨

Wat moet je van een tekst lezen om het onderwerp te achterhalen (te vinden)?

Aan de slag!

Maak de opdrachten 2, 3, 4 en 5 op de bladzijden 14 t/m 17.

Schrijf de antwoorden in je schrift!

Let op!

Maak de opdrachten in je Nederlandse schrift.

Zet voor de kantlijn om welke opdracht het gaat.

Lesdoelen

• Ik weet wat er wordt bedoeld met de planner;
• Ik weet wat Classroom is;
• Ik weet wat oriënterend lezen is;
• Ik weet wat ik moet doen om het onderwerp van de tekst te vinden;
• Ik weet hoe ik mijn huiswerk in mijn agenda moet noteren!

Huiswerk 

dinsdag 14 september

6e uur

Leren theorie lezen 1 (p. 12)

Maken opdracht 2, 3, 4 en 5 Lezen 1 (p. 14 t/m 17)