In werkelijkheid gebruikt animal laborans zijn vrije tijd nooit voor iets anders dan behoeftebevrediging, en hoe meer vrije tijd hij heeft des te begeriger en onverzadigbaarder hij wordt. En dus richt zijn consumptie zich na het bevredigen van de noodzakelijke levensbehoeften op overbodige dingen en draagt hij niets duurzaams bij aan de wereld, maar verwordt alles tot een consumptieartikel. Hierdoor ontwikkelt animal laborans een wegwerpmaatschappij, waarin alles net zo snel wordt versleten en opgebruikt als dat het tijd kost om de dingen te produceren.