Dit is het hoogtepunt van het verhaal. De hoofdpersoon
komt hier verder in het nauw. Daarbij is het belangrijk dat
de spanningsopbouw niet te snel gaat, maar ook zeker niet
te langzaam. Als de wolf na grootmoeder ook nog de
postbode, melkboer en buurvrouw opeet,
raak je de aandacht van het publiek kwijt.
Door de herhaling in het verhaal van Roodkapje (‘wat heeft u grote ogen’ enzovoort) en het feit dat het publiek al weet dat de wolf in bed ligt en niet grootmoeder, wordt het verhaal spannend.
De wolf misleidt Roodkapje door te doen alsof hij grootmoeder is en eet ook haar op.