Korte herhaling klinisch redeneren

• Verpleging en verzorging
• MBO
• Studiejaar 2,3

Korte herhaling klinisch redeneren

Wat is klinisch redeneren?

Klinisch redeneren is een dynamisch denkproces waarin je op een gestructureerde manier de gezondheidssituatie van een zorgvrager beoordeelt.

'Klinisch redeneren' wil dus zeggen dat je gezondheidsproblemen van een zorgvrager probeert te verklaren en uiteenzet.

Stappen klinisch redeneren

Welke gegevens verzamel je bij stap 1: oriëntatie op situatie

Stap 1: Oriëntatie op situatie

Wat neem ik waar bij de zorgvrager?

Wat laten de metingen van de vitale functies zien?

Welke medische voorgeschiedenis heeft de zorgvrager?

Welke klachten heeft hij op dit moment?

Stap 2 Klinische probleemstelling

Na de oriëntatie op de situatie koppel je de observaties en gegevens van de zorgvrager aan je eigen vakkennis en ervaring over ziektebeelden en de bijbehorende symptomen.

Stap 2: Klinische probleemstelling

• Wat is er lichamelijk aan de hand?
  
• Wat is de psychische situatie van de zorgvrager?
  
• Welke rol spelen eerder gediagnosticeerde ziekten en het ziektegedrag in de huidige situatie?
  
• Welke invloed heeft de omgeving van de zorgvrager op zijn gezondheidssituatie?
  
• Welke invloed hebben de vier voorgaande factoren op elkaar?

klinisch beeld koppelen aan je vakkennis

Stap 3: Aanvullend onderzoek

• Welk(e) aanvullend(e) onderzoek(en) is/zijn er nodig?
  
• Is er een vorm van aanvullend onderzoek die ik kan inzetten?
  
• Welke vormen van aanvullend onderzoek zou ik de arts kunnen voorstellen?
  
• Mag/kan een bepaald type aanvullend onderzoek wel of juist niet bij deze zorgvrager worden ingezet?

Stap 3 is aanvullend onderzoek: Wat zou dit kunnen zijn?

Aanvullend onderzoek door verpleegkundige/verzorgende

• een heteroanamnese afnemen;
  
• aanvullende metingen doen: sticken van urine, urineretentie bepalen, de bloedglucose meten of de zorgvrager wegen, pupillen controleren, saturatie meten, bloeddruk, pols, ademhalingsfrequentie
• 
  

Aanvullend onderzoek

• lichamelijk onderzoek: inspectie, palpatie, percussie, auscultatie;
• laboratoriumonderzoek: bloed, urine, sputum, ontlasting, uitstrijkje/kweken, punctie/biopten;
• beeldvormend onderzoek: echografie, röntgenonderzoek, scintigrafie,  CT scan, PET scan, MRI scan, endoscopie
• functieonderzoek: EEG, longfunctieonderzoek, ECG

Bij palpatie let de arts op de grootte en vorm van verschillende delen van het lichaam, bijvoorbeeld de lever. De arts tast met twee handen het gebied af en voelt daarmee bijvoorbeeld ongebruikelijke zwellingen of warmte.

Percussie is het bekloppen van de zorgvrager. Door bijvoorbeeld op de buik of de borstkas te kloppen, is het mogelijk om aan het geluid te horen of zich daaronder lucht of een orgaan bevindt. 

Klinisch beleid

Arts stelt een diagnose en behandeling vast. 

Jij kan beredeneren welke (verpleegkundige) interventies het best passen bij het beleid van de arts.

Stap 4: Klinisch beleid bepalen

De zorg en interventies die (op basis van klinisch redeneren) zijn bepaald, om de zorgvrager in goede conditie te houden of te krijgen.

Verloop 

Observeren en signaleren (evt metingen doen) of gezondheidssituatie veranderd

Gebruik van (15) zorgthema's met klinische aandachtspunten.

Stap 5 en 6: verloop en evaluatie

Alert blijven op veranderingen in de gezondheidssituatie van de zorgvrager -> gewenst effect -> waarom wel/niet?

Evaluatie:

• Welke verandering zie ik in de gezondheidssituatie van de zorgvrager?
• Welke zorgactiviteit leek veel effect te hebben?
• Wat kan er nog beter?
• Wat is daarvoor nodig?
• Hoe zou ik dit de volgende keer doen?

Redeneerhulpmiddelen

verzamelwoord voor een lijst van methoden en stappenplannen die je kunt gebruiken om de huidige gezondheidssituatie van een zorgvrager in kaart te brengen

Valkuilen bij
klinisch redeneren

Tunnelvisie

BPV opdracht voor VZIG/MZ3

e-Xpert mbo: 05. Pkr - Redeneerhulpen

BPV opdracht voor MZ4

Cognitieve symptomen (kennen)

waarnemen, geheugen en redeneren

Conatieve symptomen (willen)

De wilskracht en de uiting daarvan in het gedrag van een persoon. 

motivatie, aandrift, initiatief, en wilsbesluiten

Affectieve symptomen (voelen)

stemmingen en emoties

Gebruik het volgende schema om te beschrijven wat mogelijk predisponerende factoren zijn en welke beschermende factoren vanuit het systeem en op individueel niveau een rol spelen. Beschrijf deze bij je beide zorgvragers.

Predisponerend: factoren die kans vergroten dat iemand bepaald gedrag zal vertonen. 

Beschermende factoren: een buffer tegen de invloed van risicofactoren.

Predisponerend: 

 

Beschermende factoren:

 Beschermende factoren bij gedragsproblemen zijn: sterke kanten van het kind zoals intelligentie, gezondheid, positieve karaktereigenschappen, charme en een talent voor sport.