In deze les zitten 19 slides, met interactieve quizzen, tekstslides en 2 videos.
Lesduur is: 30 min
Onderdelen in deze les
Camera
Nightcrawler, 2014
Slide 1 - Tekstslide
Welke camera shots ken je?
Slide 2 - Woordweb
Slide 3 - Video
02:38
Wanneer gebruik je een establishing shot / extreme long shot?
Slide 4 - Open vraag
05:34
Wat kun je duidelijk maken met een wide shot/ Long shot?
Slide 5 - Open vraag
07:16
Hoe wordt een medium full shot ook wel genoemd?
Slide 6 - Open vraag
08:50
Waarom wordt de medium shot het vaakste gebruikt in films?
Slide 7 - Open vraag
10:36
Wat kan je goed overbrengen met een close up?
Slide 8 - Open vraag
Slide 9 - Tekstslide
Slide 10 - Video
Opdracht 1.7: Camera shots
Leg een gebeurtenis vast door steeds een stapje dichterbij te komen met de camera. Hoe dichterbij de camera komt hoe meer je de spanning opbouwt.
Slide 11 - Tekstslide
Welke gebeurtennis zou je kunnen filmen?
Slide 12 - Woordweb
Camera shots
De afstand tussen de camera en personage(s)/actie zorgt voor verschillende soorten shots. Gebruik de volgende shots voor de opdracht:
Extreme long shot / Extreme wide shot (ELS)
Long shot / Full Shot (LS)
Medium shot (MS) 2x
Close up (CU) 2x
Extreme close up (ECU) / insert shot 2x
Slide 13 - Tekstslide
Slide 14 - Tekstslide
Extreme Long/Wide Shot
Django Unchained, 2012
Slide 15 - Tekstslide
Long/Wide Shot
Slide 16 - Tekstslide
Medium Shot
Medium shots van acteurs zijn vanaf de taille tot en met het hoofd. Hierdoor is zowel het gezicht van een personage als hun lichaamstaal te zien.
Medium Shot (MS)
Titanic, 1997
Slide 17 - Tekstslide
Close Up
Een close-up shot toont ons een personage of object van dichtbij. Hierdoor is de gezichtsuitdrukking van het personage zien en is te zien hoe het personage zich emotioneel voelt. Een close-up van een object laat het belang ervan zien.
Close Up (CU)
The Shining, 1980
Slide 18 - Tekstslide
Extreme Close Up (ECU)
Dit type shot wordt gebruikt om onderwerpen gedetailleerd in beeld te brengen en ergens specifiek de nadruk op te leggen. Misschien wel het meest bekende voorbeeld hiervan komt uit Sergio Leone's The Good, the Bad, and the Ugly.