Coates, gevormd door achterstand en wilskracht en een goed stel hersens, schrijft in een brief aan zijn zoon over de vernederingen uit zijn jeugd en de scheidslijn tussen de witte wereld en de geëxploiteerde zwarten. Never forget that for 250 years black people were born into chains- whole generations followed by more generations who knew nothing but chains. Coates waarschuwt zijn zoon hoe een zwarte altijd op zijn hoede moet zijn, altijd beter zijn best moet doen, altijd op zijn kleur wordt afgerekend. En hij verwoordt het met een prachtige plechtige intellectuele woede. A rage that burned in me, animates me now, and will leave me on fire for the rest of my days.
Je kunt Tussen de wereld en mij ook lezen als een TALK. Het gesprek dat ouders van kleur heden ten dage met hun kinderen voeren om hen geestelijk te harnassen tegen het alledaags racisme. Ook in Nederland vinden deze gesprekken nu plaats.