''Wat mij zo inspireert aan dit werk is de worsteling tussen subjectiviteit en realiteit, vrijheid en gevangenschap. Kokoschka heeft De Mandril, die in werkelijkheid gevangen zat in een dierentuin, vrijheid gegeven. Hij leeft in een paradijs met watervallen, palmbomen, en wilde en intense kleuren. Dit deed hij terwijl zijn realiteit eigenlijk duister en uitzichtloos was. Het schilderij is daarom denk ik ook een reflectie van de opgekropte emoties van de schilder zelf. Het is een weergave van zijn rusteloosheid en de verschrikkingen van de oorlog en gebroken liefde die gevangen zaten in zijn geest.''
